قرن:6
جنسیت:زن
ملیت:ایران
(ز 543 ق)، موسس. از ن عابد، زاهد و مدبر و همسر اتابک بزابه، حاکم فارس بود. او به کمک همسرش به امر کشورداری می پرداخت و مدرسه ای بسیار عالی در شیراز بنا کرد که آن را مدرسه زاهده می گفتند و املاک زیادی برای آن وقف نمود و تولیت آن را به علمای حنفی مذهب دارد، ولی پس از چندی از حنفیان به شافعیان منتقل کرد و امام ناصرالدین سیرافی را که امامت و خطابت مسجد جامع عتیق از گذشته به اجداد او تفویض شده بود، به تولیت آن مدرسه گماشت.[1]
ز 543 ق، از ن عابد، زاهد و مدبر. وی همسر اتابک بزابه (542 -532 ق) حاکم فارس بود. او به کمک همسرش به امر کشورداری می پرداخت و مدرسه ای بسیار عالی در شیراز بنا کرد که آن را مدرسه زاهده می گفتند و املاک زیادی برای آن وقف نمود و تولیت آن را به علمای حنفی مذهب داد ولی پس از چندی از حنفیان به شافعیان منتقل کرد و امام ناصرالدین سیرافی را که امامت و خطابت مسجد جامع عتیق از گذشته به اجداد او تفویض شده بود به تولیت آن مدرسه گماشت. در سال 542 ق در جنگی که بین بزابه و سلطان مسعود بن محمد بن ملکشاه سلجوقی در میان همدان و اصفهان درگرفت بزابه کشته شد و در اصفهان دفن گردید. زاهده خاتون دستور داد تا استخوان های همسرش را به شیراز بیاورند و در مدرسه زاهده دفن کرد و قبه ای عالی برای آن ساخت و خود نیز پس از مرگ در همانجا دفن شد. به نوشته شدالازار مرقد این زوج برای مردم شیراز متیمن و متبرک بوده است.[2]
برگرفته از کتاب :مشاهیر ن ایرانی و پارسی گوی
منابع زندگینامه :[1] بزرگان شیراز (382)، مشاهیر ن (109).
[2] منابع: بزرگان شیراز، 382؛ تذکره هزار مزار، 226 -224؛ شدالازار، 282 -281؛
بیوگرافی کامل عبدالله ابراهیم زاده (فلسفه - منطق)
بیوگرافی کامل عبدالله ابراهیم زاده (کلام، ادیان، مذاهب)
بیوگرافی کامل بیژن ابراهیمی دهکردی